Je moet maar durven. (…) een verhaal vertellen dat heen en weer schiet tussen gisteren, vandaag en morgen, en dan níet in een logische volgorde. (…) Ik zou nog even door kunnen gaan met staaltjes opsommen van schrijversmoed. Dat zou deze schrijfster en haar werk ook wel toekomen. (…) Dat De evolutie van een huwelijk me (…) in zijn greep had, heeft allereerst te maken met de sterke schrijfstijl van Bremmer. Ze mag het je in de compositie lastig maken, haar stijl is afgewogen, meeslepend, intelligent, het verhaal dat ze je vertelt is basaal en menselijk. (…) In feite handelt de roman dáárover: over verlangens die zich niet weg laten rationaliseren (…) dat Bremmer dan weer hoekig en haperend, bijna met tegenzin lijkt het, vertelt, en dan weer razendsnel en soapy voort doet glibberen. Fascinerend, vond ik. (…) Bremmer kan erg goed schrijven. (…) De evolutie van een huwelijk vind ik een prachtige roman, prachtig in zijn ambitie, in een pogen een oud verhaal een nieuwe emotie te geven. (22 januari 2015)

Een gedachte over “Recensie De Groene Amsterdammer

  1. En vandaag in Trouw zegt Arie Storm over de ‘stand van de roman’: ‘Ach, ik ben helemaal niet pessimistisch. Een schrijfster als Rebekka W.R. Bremmer, die probeert iets met de vorm te doen, die experimenteert, iets probeert toe te voegen, die lees ik met plezier.’

Reageer hier

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s