Wapenveld schrijft over Eb: Met Eb heeft Rebekka Bremmer een fijnzinnige debuutroman geschreven die een nog groter lezerspubliek verdient.
Wie Eb nog niet heeft gelezen en dat nog wel wil doen, kan deze recensie beter even links laten liggen omdat de recensent vrij veel van de plot weggeeft. Wie het toch wil lezen, klik hier.
Volgens het Reformatorisch Dagblad is het lezen van Eb “een waar genoegen. (…) Bremmer bewijst met dit boek dat een auteur zich niet hoeft te verliezen in rauw taalgebruik om een realistisch, aangrijpend verhaal te schrijven waarin de personages werkelijk van vlees en bloed zijn.”
NBD Biblion schrijft over EB: “Prachtig romandebuut van Rebekka Bremmer (1977).” (…) “Het is fraai geschreven, in een traag tempo dat past bij de zee en het eiland.” Dank aan alle bibliotheken in Nederland (o.a. Enschede, Gouda, Hengelo,Velsen, Venlo) en Vlaanderen (o.a. Antwerpen, Brugge, Leuven, Veurne) die EB hebben aangeschaft. Lang leve de bilbiotheek!
Trouw, 31 maart 2012, schrijft in de rubriek Nieuw verschenen: “Vissersvrouwen bevolken dit bijzondere debuut.”
Leestafel zegt: “Langzaam lezen, en genieten: dit debuut is een verstilde roman die in al haar eenvoud gaat over de grote thema’s: over leven en dood. Heel mooi!” en “Geeske, een vrouw om van te houden.”
De eerste druk van EB is uitverkocht! De derde druk ligt vanaf morgen weer in de boekhandel (tweede druk is het e-boek).
Luister hier naar de recensie van EB uit de TROS Nieuwsshow (vanaf minuut 10).
De recensent van Opzij is niet erg gecharmeerd van EB. Jammer dat ze voorbijgaat aan wat volgens mij juist interessant is voor Opzijlezers, namelijk hoe een analfabete vissersvrouw Bijbelse vrouwen (Sara en de vrouw van Lot) een eigen stem geeft, (het ontbreken van) solidariteit binnen een vrouwengemeenschap en hoe er wordt omgegaan met buitenstaanders. Wat het einde betreft: dat heet een open einde. Maar die zijn altijd minder open dan je in eerste instantie denkt…
Vandaag verscheen deze recensie in het Parool:
foto: Allard de Witte
Rebekka W.R. Bremmer 